Γυμνάσιο Νέας Αλικαρνασσού

Ιστορίες πολέμου από τους μαθητές μας

Οικονομάκη Μαρία, φιλόλογος

Στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας Γ' γ/σίου, κατά τη διάρκεια του β' τριμήνου ζητήθηκε από τους μαθητές του τμήματος Γ3 του γυμνασίου μας να γράψουν, με αφορμή ένα απόσπασμα κειμένου του σχολικού τους βιβλίου το οποίο αναφερόταν στην περίοδο γερμανικής κατοχής και είχε ως πρωταγωνιστή ένα παιδί, μια δική τους «ιστορία πολέμου» ή να συνεχίσουν την ιστορία του βιβλίου τους.

Σκοπός της εργασίας αυτής ήταν, πέρα από την καλλιέργεια του γλωσσικού τους οργάνου, να εκφράσουν τους δικούς τους φόβους, τις ανησυχίες και προσδοκίες τους, παίρνοντας το ρόλο ενός λογοτεχνικού ήρωα.

Μια από αυτές τις ιστορίες ακολουθεί παρακάτω.

Ο ΦΟΒΟΣ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ

γράφει η Στέλλα Νικολακάκη του Γ3

Άνοιξη 1980

Σε μια κακόφημη γειτονιά της Νέας Ορλεάνης, ένα δεκαεφτάχρονο αγόρι,

ο Πέτρος, στέκεται μπροστά στην πόρτα του σπιτιού του με το ένα χέρι ακουμπισμένο στο πόμολο και το άλλο κατεβασμένο κρατώντας ένα μπουκέτο κόκκινες ζέρμπερες. Θέλει να βγει έξω αλλά κάτι τον εμποδίζει, ίσως η λογική ή ίσως ο φόβος. Μα πώς μπορούσε να είναι ο φόβος, αφού ο Πέτρος δεν έπρεπε να φοβάται; Η μητέρα του τον είχε μάθει από μικρό να μην φοβάται τίποτα και κανένα γιατί αν το έκανε οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές.

Του έλεγε συνέχεια: "ο φόβος πρέπει αν είναι ο χειρότερός σου εχθρός γιατί αν δεν τα καταφέρεις να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου αυτός θα είναι υπεύθυνος"

Ξαφνικά ακούστηκε ο χτύπος του παλιού καφέ ρολογιού της κουζίνας.