Γυμνάσιο Νέας Αλικαρνασσού

Η αγωγή των παιδιών στην αρχαία Αθήνα ήταν σχεδόν ίδια σε σχέση με τα παιδιά στην υπόλοιπη Ελλάδα, με εξαίρεση την Σπάρτη. Στην Αθήνα τα παιδιά διδάσκονται και συμβουλεύονται με φροντίδα και αγάπη.

Αρχικά η παραμάνα, η μητέρα, ο παιδαγωγός ακόμα και ο πατέρας φρόντιζαν τα παιδιά τους να έχουν σωστή αγωγή. Τους μάθαιναν το καλό, το κακό και να ξεχωρίζουν το δίκαιο και το άδικο.

Έπειτα, όταν τα παιδιά έφταναν στην κατάλληλη ηλικία, πήγαιναν με συνοδεία τον παιδαγωγό, που ήταν οικογενειακός δούλος, στο σπίτι του δασκάλου. Εκεί ο γραμματιστής τους μάθαινε ανάγνωση και γράμματα. Επίσης, μάθαινε από τον κιθαριστή να παίζει κάποιο μουσικό όργανο, κυρίως λύρα ώστε να ηρεμεί και να γαληνεύει η ψυχή του.

Δεν έλειπε όμως και ο παιδοτρίβης όπου το μάθαινε να έχει το σώμα του σε καλή κατάσταση και να παλεύει. Γι' αυτό και τα παιδιά σύχναζαν σε παλαίστρες, για να είναι έτοιμοι σε περίπτωση πολέμου.

Τα κορίτσια όμως έμεναν σπίτι και διδάσκονταν γράμματα, μουσική, χορό και νοικοκυριό από τις μητέρες τους.
Η αγωγή των νέων κρατούσε μέχρι τα 18 τους χρόνια, που ήταν και η ενηλικίωσή τους. Όταν ένας νέος έφτανε στα 18 έδινε τον όρκο των εφήβων στο ιερό της Αλιαύρου.

Έπειτα από την βασική τους εκπαίδευση, έπαιρναν την ανώτερη μόρφωση. Διδάσκονταν γεωμετρία, μαθηματικά, φυσική, αστρονομία, ιατρική, ρητορική, φιλοσοφία. Στην αρχαία Αθήνα οι νέοι μπορούσαν να διδαχτούν από κάποιον φιλόσοφο επί πληρωμή.