Γυμνάσιο Νέας Αλικαρνασσού

Την Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017 το σχολείο μας είχε την τιμή και την χαρά να παρακολουθήσει την θεατρική παράσταση «Ο Ψύλλος » μια βαθυστόχιστη παράσταση πού κρατάει συνεχώς τον θεατή σε επαγρύπνηση και περνάει ένα μεγάλο κοινωνικοπολιτικό μήνυμα που αφορά όλους τους ανθρώπους της κοινωνίας μας. Ας δούμε κάποια στοιχεία για τον Ψύλλο μέσα από τα μάτια των συντελεστών του.

Ο ''Ψύλλος'' είναι τα ταξίδια που θέλουμε να κάνουμε, είναι η φωνή μας ενάντια στον ρατσισμό προς το διαφορετικό, είναι η πίστη στον εαυτό μας που βάζει τέλος στο bulling της κοινωνίας. Είναι η ιδέα που τσιμπάει και ξυπνάει τους κοιμισμένους. Μια παράσταση για παιδιά από 7 έως 107 ετών. Μια υπέροχη διασκευή βασισμένη στο βραβευμένο έργο του Δημήτρη Σπύρου, με σκηνικά που εξάπτουν την φαντασία, μουσική, κίνηση και θέατρο. Πέντε άνθρωποι επί σκηνής ζωντανεύουν ένα όνειρο, Το όνειρο του μικρού Ηλία να γίνει δημοσιογράφος και να ταξιδέψει σε ολόκληρη την γη, σπάζοντας τα σύνορα που επιβάλλουν οι μεγάλοι. Μια σπουδή στα όνειρα με βάρκα μια εφημερίδα. Θα μας πάει άραγε στα σύννεφα;

Ας δούμε καί τις διακρίσεις που έχει ο ψύλλος.
«Ο Ψύλλος» έχει βραβευτεί ως η Καλύτερη Ευρωπαϊκή Ταινία για Παιδιά και Νέους τη διετία 1989-1990,έχει αποσπάσει το 1o βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κινηματογράφου για Παιδιά και Νέους στο 41o Φεστιβάλ Βερολίνου το 1991, το 1o βραβείο στο 8o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σικάγο το 1991, το βραβείο Καλύτερου Σεναρίου από την Ένωση Ιρλανδών Σεναριογράφων στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπέλφαστ το 1992, το 1o βραβείο στο Βαλκανικό Φεστιβάλ Σόφιας το 2000, το 1o βραβείο στο Φεστιβάλ «Du grain a moudre» στη Χάβρη το 2001.
Επίσης αυτήν την εκπληκτική θεατρική παράσταση σκηνοθετεί μιά καταξιωμένη σκηνοθέτης που διακρίνεται στην ελλάδα αλλα και στο εξωτερικό ,αποφοιτησε με άριστα απο την σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη ένω εχέι κάνει και σεμινάρια στο RADA(Βασιλική ακαδημία του Λονδίνου) . Ονομάζεται Κατερίνα Ζουρίδη, η οποία τυγχάνει να ήταν και μαθήτρια του γυμνασίου μας, πράγμα που δείχνει το σημαντικό ρόλο που παίζει το σχολείο στην καριέρα ενός ανθρώπου.

Έπειτα απο την παρακολούθηση αυτής της παράστης μού δόθηκε η ευκαιρία να θέσω κάποιες ερωτήσεις στους συντελεστές της ,οι οποιοι με μεγάλη όρεξη θέλησαν να μου απαντήσουν.
Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τη λέξη θέατρο;
Κ.Ζ.: Ελευθερία….
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΘΙΑΣΟΥ: Πολλή δουλειά για την επίτευξη του καλύτερου.
Πιστεύτε ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει το χώρο του θεάτρου;
K.Z.:Όπως όλοι οι τομείς έτσι και το θέατρο έχει επηρεαστεί από την οικονομική κρίση όμως πιστεύω ότι κάποια στιγμή η οικονομική κρίση θα ξεπεραστεί και το θέτρο θα ευδοκιμήσει ξανά.
Αν σας δινόταν η ευκαιρία να πάτε στο εξωτερικό και να γίνετε διάσημη και να αποκτήσετε πιο γρήγορα χρήματα, θα επιλέγατε να φύγετε ή θα μένατε στην Ελλάδα;
Κ.Ζ: ….Είναι πιο σημαντική η δουλειά που κάνουν οι άνθρωποι που μένουν στην Ελλάδα θεωρώ, γιατί προσπαθούν για κάτι πιο … δημιουργικό αν θέλεις, για το μέλλον όλων μας. Δεν μπορώ να σου απαντήσω άμεσα σε αυτήν την ερώτηση. Δεν μπορώ να σου πω: «Ναι! Να φύγουν!» ή «Όχι! Να μη φύγουν, να μείνουν!» Καθένας φεύγει για τους δικούς του λόγους και θεωρώ ότι δεν είναι κι εύκολο πράγμα να σηκωθείς να φύγεις από τη χώρα σου, ειδικά όταν μένεις στην Ελλάδα, μια τέτοια όμορφη χώρα. Αλλά το να μείνεις και να παλέψεις είναι εξίσου σπουδαίο.
Αν σας έδιναν το δικαίωμα να μπείτε σε μια χρονομηχανή και να γυρίζατε πίσω το χρόνο, τι θα αλλάζατε; Θα κάνατε κάτι διαφορετικό;
Κ.Ζ: Εγώ, όχι…… (αργότερα ) Πάντως εγώ αν γύριζα πίσω θα διάβαζα περισσότερο!
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΘΙΑΣΟΥ: Εμείς όλοι εδώ έχουμε ο καθένας τη ζωή του πέρα από το θέατρο. Εγώ έχω οικογένεια, η Θεοδώρα είναι πιο καλλιτεχνική φύση, άλλοι δουλεύουν, κάνουν μια δεύτερη δουλειά κι εδώ είναι σχεδόν περιστασιακή η δουλειά που κάνουμε. ‘Όλα βαίνουν και δρομολογούνται ανάλογα με τα ωράρια. Θα μιλήσω εκ στόματος όλων: «Δε νομίζω ότι θα άλλαζε κανείς την επιλογή του να κάνει θέατρο. Κάποιοι ίσως έχουν κάνει επιλογές που δεν τις σκέφτηκαν πολύ ή δεν ήταν πάντα στο χέρι τους να αλλάξουν κάτι στις επιλογές τους, αλλά όλοι το αγαπάμε το θέατρο για να είμαστε εδώ και το έχουμε βάλει μέσα στη ζωή μας στην πρώτη , δεύτερη ή τρίτη θέση, αλλά ζούμε γιατί το αγαπάμε. Δεν ξέρω αν είναι πραότητα ή αν είναι ρομαντισμός….μπορεί να είναι όλα τα άλλα. Είναι πολύ προσωπικό ζήτημα η δουλειά στο θέατρο »
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΘΙΑΣΟΥ: Ο λόγος που θα το ξεκινήσει κανείς μπορεί να είναι μια αφορμή για να φύγεις από κάπου, μπορεί να είναι μια τρέλα, ένα ψώνιο, μπορεί να είναι χιλιάδες πράγματα. Το γιατί το συνεχίζει όμως ο καθένας προσπαθώντας να καταπολεμήσει τις δυσκολίες που έχει μπροστά του, γιατί όλοι έχουμε δυσκολίες στο να κάνουμε αυτό το πράγμα, πόσο μάλλον στην Ελλάδα και πόσο μάλλον στην επαρχία, γιατί εδώ δεν είναι Αθήνα. Ούτε χιλιάδες θεατρικές σκηνές υπάρχουν, ούτε εκατοντάδες ομάδες. Ούτε πάρα πολλοί άνθρωποι…είμαστε μεταξύ μας. Κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Οπότε ο λόγος που κάποιοι άνθρωποι αποφασίζουν να το κάνουν είναι όμοιος. Κι αυτοί που συνεχίζουν να το κάνουν, είναι πάρα πολύ σίγουροι.
 

ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΘΙΑΣΟΥ: Εσύ Γιώργο έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς με το θέατρο; Σου αρέσει το θέατρο.
Δε θα ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο, παρόλο που μου αρέσει το θέατρο. Μου αρέσει να παρακολουθώ θέατρο γιατί μέσα από το θέατρο δίνονται πολλά μεγάλα και ηθικά διδάγματα στο κοινό και βοηθά επίσης στον εμπλουτισμό των γνώσεών μας πάνω σε κάποια καίρια ερωτήματα.
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΘΙΑΣΟΥ: Μπορεί κάποια στιγμή να το έλεγα ψώνιο, αλλά στην πορεία βλέποντας τι σου παρέχει το θέατρο και τι μπορείς να δώσεις μέσω του θεάτρου αλλάζει το ψώνιο σου.
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΘΙΑΣΟΥ: Μια που έθεσες το θέμα του κοινού να σου πω ότι κάποιοι λένε ότι το θέατρο είναι ένας τρόπος να εκφράζεσαι. Αυτό είναι λάθος. Το θέατρο δεν είναι έκφραση, είναι επικοινωνία, είναι αμφίπλευρη σχέση, είναι πάρε-δώσε. Είτε πάνω στη σκηνή μεταξύ ημών ή με το κοινό. Αυτό να το έχεις πάντα στο μυαλό σου. Είναι επικοινωνία, δεν είναι απλά έκφραση.
Το σχολείο πώς σας επηρέασε στο να διαλέξετε το θέατρο να ασχοληθείτε;
Κ.Ζ: Θα είμαι ειλικρινής. Όσο ήμουν στο σχολείο δεν είχα καμία σχέση με το θέατρο. Όταν έφτασα 23 χρονών το ανακάλυψα και από κει και πέρα το συνέχισα. Όμως στο σχολείο, και στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο γνώρισα πολύ σπουδαίους ανθρώπους ,καθηγητές οι οποίοι μπορεί να μη μου έβαλαν την ιδέα του θεάτρου και των τεχνών άμεσα, όμως με τον τρόπο τους πίστεψαν στην καλλιτεχνική ανάγκη που είχα εγώ ως παιδί να εκφραστώ. Οπότε αυτοί οι άνθρωποι με ενέπνευσαν να συνεχίσω να αγαπάω το δρόμο των καλλιτεχνικών.
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΘΙΑΣΟΥ: Εγώ τελείωσα εδώ ΤΕΙ τουριστικών επιχειρήσεων και μετά έκανα τις σπουδές μου στο θέατρο. Ως παιδί η μαμά μου δεν με πήρε ποτέ να με πάει στο θέατρο. Όταν μπορούσα να είμαι ανεξάρτητη και να επιλέγω που θα πάω ξεκίνησα να βλέπω θέατρο, να ασχολούμαι ερασιτεχνικά και μετά κατάλαβα ότι αυτό μου ταιριάζει.
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΘΙΑΣΟΥ : Εγώ είχα την τύχη να πηγαίνω σε ένα σχολείο που μου έβαλαν την ιδέα στο κεφάλι μου και είχα και μια αδερφή που ασχολούνταν με τα καλλιτεχνικά και μου έβαλε την ιδέα και συνέχισα να έχω την ιδέα και είχα πάρα πολλή στήριξη και από τους δασκάλους και από το σχολείο και νιώθω πάρα πολύ τυχερή που είχα και μια μαμά που με πήγαινε να δω θέατρο, μια αδερφή που με έβαζε να ακούω μουσική. Από την αρχή μπήκα στο χώρο των τεχνών και φαινόταν ότι θα ασχοληθώ με αυτό και είμαι πάρα πολύ τυχερή γιατί είχα όλη τη στήριξη.
Και μια τελευταία ερώτηση. Έχετε θέσει κάποιο μελλοντικό στόχο;
Κ.Ζ.: Όλοι θέτουμε στόχους αλλα αυτήν την στίγμή δεν μπορώ να τους απαριθμήσω.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΘΕΝΑΚΗΣ Γ6